نور لازم درخت چنار درخت چنار برای رشد خوب نیاز به نور مستقیم خورشید دارد، اگر در شرایط نوری مناسبی نباشند رشد خوبی ندارند و تاج آن ضعیف و کوچک میشود.

البته نهال کوچک چنار ممکن است نتواند نور مستقیم را تحمل کند و بسوزد. بنابراین سعی کنید در فصل تابستان برای نهال چنار خود سایه بانی درست کنید تا از آفتاب مستقیم آسیب نبیند.

دمای مناسب برای درخت چنار درخت چنار با وجود اینکه در شرایط گرم مقاوم است، اما در مناطق گرمسیری و مرطوب عملکرد خوبی ندارد و مناطق با تابستان خنک برای درخت مناسبتر خواهد بود. در حالت کلی دمای ۳۰ تا ۴۰ درجه سانتیگراد را تحمل مینماید.

سرمای شدید جوانههای فعال درخت نسبت به سرمای شدید حساس هستند و از بین میروند.

نوعی از این درختان می توانند سرما را تا منفی ۴۰ درجه سانتیگراد تحمل کنند ولی گونه شهری آن ها که پر طرفدار تر است؛ حداکثر تا دمای منفی ۲۳ درجه سانتی گراد آسیب نمی بیند. و همین طور گرما برای این گیاهان مشکلی ایجاد نمی کند اما در خنکی و رطوبت رشد بهتری دارند.

خاک مناسب درخت چنار

خاک مناسب برای چنار خاک با زهکش مناسب است. چیزی که برای چنار خیلی مهم است رطوبت خاک است. البته این بدان معنی نیست که دائما خاک خیس باشد. خیس بودن همیشگی خاک موجب پوسیدگی و بیماری خواهد شد. قبل از کاشت درخت چنار گودالی به ابعاد ۱×۱×۱ متر(طول، عرض و ارتفاع) حفر کنید و درخت را با مخلوطی از ((خاک برگ و شن و خاک معمولی)) بکارید. در مورد فاصله درختان همانگونه که گفته شد باید آینده درخت در نظر گرفته شود که درخت چنار ۵ متر مناسب است. خاکهای کم عمق مناسب چنار نیستند و باید عمق مناسبی برخوردار باشد. در برخی درختان چنار خزان رود هنگام و زردی زود هنگام(قبل از فصل پاییز) مشاهده میشود. علت عمده این مشکل آهکی بودن خاک و سبک نبودن خاک آن است. درخت چنار به تهویه جهت تنفس ریشه نیازمند است که با تعویض خاک پای درخت و یا نرم کردن آن و نیز مخلوط خاک با کودها به رشد مطلوب درخت کمک بزرگی خواهیم کرد. این نکته را در نظر بگیرید که به هیچ عنوان طوقه درخت(محلی که درخت از خاک بیرون میآید) را با سیمان، سنگ و یا آسفالت نپوشانید و مانع تنفس ریشهها نشوید. از سنگ، آجر و غیره اطراف تنه درخت با فاصله استفاده نمایید.

خاک مناسب برای کاشت نهال چنار

مخلوطی از ماسه ، خاکبرگ به همراه کود دامی پوسیده است. تهویه نامناسب خاک ریشه درختان را در مقابل حمله ۀفات و بیماریها حساس میکند. از طرف دیگر ، تهویه نامناسب حساسیت گیاه را در برابر آسیب های ناشی از اوزون کاهش میدهد و دلیل احتمالی آن را بسته شدن روزنه ها ذکر کرده اند.

برای جلوگیری ازین پیشامدها توصیه میشود که دور طوقه درخت را با آسفالت و سیمان و بتون نپوشانند و هنگام کاشت نهال جوان نیز باید به این نکته توجه نمود که چال درختکاری حتی الامکان وسیعتر و عمیق تر باشد و با خاک قابل نفوذ پر شود همچنین لازم به ذکر است که برای تهویه بهتر ریشه درخت و در عین حال تمیز نگه داشتن جوی های کنار خیابان ، میتوان آنها را بوسیله ی آجرهای دور از هم مفرش کرد.

به منظور تهیه و جلوگیری از فشرده شدن خاک ،لازم است هرساله پای درختانی که در معابر و خیابان ها کاشته شده اند بیل بزنند و برای اصلاح خاک از کود حیوانی استفاده کنند.

چاله کنی هنگام کاشت نهال باید گودال گودال مناسبی به ابعاد ۸۰ در۸۰ در۸۰ در خاک های سنگین و ۵۰در۵۰ در۶۰ در خاک های سبک حفر نمود. ابعاد گودال باید به نحوی باشد که ریشه نهال به راحتی در داخل آن قرار گیرد. بایستی در موقع کاشت ریشه های زخمی و زاید را حذف نموده و شاخه های اضافی تنه را نیز قطع کرد و حدود ۶تا۷شاخه سالم در جهات مختلف تنه باقی گذاشت. بعد از قرار دادن نهال روی مخروطی از خاک که در ته گودال ریخته شده بایست گودال را کاملا از خاک پر کرده و سپس نهال را به طور کامل آبیاری نمود. برای آن که درختانی با تاج مناسب و زیبا داشته باشیم هنگام کاشت نهال ها در حاشیه خیابان ها باید ۴ تا ۵ متر میان آن فاصله بگذاریم. اگر نهال ها با فاصله کم کاشته شوند تاج درختان در آینده فرم طبیعی خود را نخواهد داشت. جوانه انتهایی نیز در شکل فرم آتی تاج درخت نقش مؤثری دارد. اگر جوانه انتهایی باقی بماند در آینده درختی خواهیم داشت با ارتفاع زیاد و تاج کوچک اما اگر جوانه انتهایی نهال را در ارتفاع ۲/۲ تا ۵/۲ متری قطع کنیم تاج درخت در ارتفاع ۲ متری تشکیل می گردد. بعد از کاشت بایستی آبیاری نهال ها به طور مرتب صورت گیرد. در روز های خنک هر۷تا۱۰ روز ودر روزهای گرم تر هر۵ تا ۷ روز یک بار بایست نهال ها را آبیاری نمود. هر ساله بایست درخت را از نظر وجود آفت بررسی نمود و در صورت وجود هر گونه آفتی با نظر کارشناس فن مبارزه علیه آفت انجام داد.بایست هر ساله خاک پای درختان را اصلاح نموده و هرس فرم دهی و فصلی در مورد آن ها انجام می شود.

هرس

درخت های چنار کاشته شده در فضای سبز چندان نیازی به هرس ندارند و میتوانند رشد طبیعی خود را طی کنند. اما اگر شما از درخت چنار در حیاط خانه یا باغ خود نگهداری میکنید برای جلوگیری از رشد بی رویه درخت میتوانید آن را هرس کنید. همچنین بریدن شاخه های شکسته و ناسالم برای رشد بهتر درخت ضروری است. بهترین زمان برای هرس هم فصل پاییز است که فصل استراحت گیاه میباشد. از آنجا که چنار یک درخت شهری ست، باید قبل از کاشت به محل و موقعیت آن توجه کافی مبذول داشت. در پارکها به دلیل آنکه محدودیتی از نظر رشد تاج وجود ندارد، میتوان به درخت اجازه داد تا به حالت طبیعی رشد کند و به حداکثر رشد طبیعی برسد.

البته نمیتوان گفت که از هرس چنار در پارکها باید صرف نظر کرد، بلکه بر حسب موقعیت و فاصله کاشت و سلیقه میتوان آن را از حالت تک محوری به چند محوری و تاج گسترده درآورد.

علاوه بر هرس فرم، که از ابتدای پرورش نهال جوان باید انجام گیرد ، لازم است هر ساله از درختان بازدید به عمل آید و شاخه های نابجا، خشک شده، بیمار و یا شاخه هایی که مزاحم عبور و مرور وسایل نقلیه و یا عابرین است ، حذف یا کوتاه گردد. اگر در حذف پاجوش ها غفلت شود مقادیری از غذای مورد نیاز شاخه های اصلی توسط پاجوشها مصرف میشود.

زمان هرس اصلی درخت، در دوره استراحت و در شرایط تهران در پاییز است. در مناطق سردسیر میتوان بعد از رفع خطر سرمازدگی و قبل از باز شدن جوانه ها هرس را انجام داد. البته پاجوش گیری و هرس سبز باید به حذف ترکه های شاخکهای جنبی محدود شود.